SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Gryfinie

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Chmury / Arystofanes ; przekład i komentarz Olga Śmiechowicz. - Wydanie I. - Warszawa ; [Piaseczno] : Państwowy Instytut Wydawniczy ; Teologia Polityczna, 2021. - 308, [1] strona ; 22 cm.

(Biblioteka Klasyczna ; t. 10)

Autor

Arystofanes (ok. 445-ok. 385 p.n.e.) Śmiechowicz Olga (1987- )

Forma i typ

Książki Dramat (rodzaj) Publikacje naukowe

Przynależność kulturowa

Literatura grecka

Temat

Arystofanes (ok. 445-ok. 385 p.n.e.). Sokrates (469-399 p.n.e.). Literatura grecka Młodzież Sofiści Wychowanie Ateny (Grecja)

Gatunek

Edycja krytyczna Komedia

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo

Drugie miejsce wydania na podstawie serwisu e-ISBN.

Chmury zajmują szczególne miejsce wśród starożytnych tekstów poświęconych Sokratesowi. To jedno z najbardziej znanych dzieł najwybitniejszego greckiego komediopisarza – Arystofanesa – należy także do najważniejszych, ponieważ czasowo najbliższych Sokratesowi, świadectw o tym greckim filozofie. Zestawienie go z pismami Platona i Ksenofonta – dwóch pozostałych autorów tych najważniejszych świadectw – musi jednak wprowadzić czytelnika w konfuzję, która z kolei każe podjąć wysiłek interpretacji (taki jak ten, który w wydanym nakładem Teologii Politycznej „Sokratesie i Arystofanesie” podjął Leo Strauss).

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia dla Dzieci i Młodzieży

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Lektura [Wypożyczalnia dla Dzieci i Młodzieży] (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Eutyfron ; Obrona Sokratesa ; Kriton / Platon ; przełożył, wstępem, objaśnieniami i ilustracjami opatrzył Władysław Witwicki. - Kraków : Wydawnictwo Vis-á-vis Etiuda, 2020. - 160 stron : ilustracje ; 20 cm.

(Meandry Kultury)

Autor

Platon (427-347 p.n.e.). Platon (427-347 p.n.e.). Apologia Platon (427-347 p.n.e.). Kriton Witwicki Władysław (1878-1948).

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Sokrates (469-399 p.n.e.) Bóg Dobro Etyka Mądrość Prawda Prawo Religijność Sprawiedliwość Śmierć Ateny (Grecja)

Gatunek

Dialog Mowy sądowe Traktat

Dziedzina i ujęcie

Filozofia i etyka

"Platońska Obrona Sokratesa" (w klasycznym przekładzie wraz z posłowiem, objaśnieniami i ilustracjami Władysława Witwickiego) należy do dialogów wczesnych, a jest to - w odróżnieniu od pozostałych - w zasadzie monolog Sokratesa przedstawiający treść jego trzech mów wygłoszonych w trakcie procesu. Wniesiony przez 3 osoby akt oskarżenia zarzucał, iż Zbrodnię popełnia Sokrates, bogów, których państwo uznaje, nie uznając, inne zaś nowe duchy wprowadzając; zbrodnię też popełnia, psując młodzież. Sokrates całkowicie odrzuca te zarzuty, tłumacząc najpierw przyczyny dla których spotyka się z niechęcią współobywateli ateńskich, następnie zarzuty o deprawację młodzieży i oskarżenia o bezbożność. Twierdzi, że nawet gdyby sąd go uwolnił pod warunkiem zaprzestania dalszego filozofowania, nie zrezygnuje ze swojej działalności. Mówi: Ja was obywatele, kocham całym sercem, ale posłucham boga raczej, aniżeli was i póki mi tchu starczy, póki sił, nie przestanę filozofować i was pobudzać i pokazywać drogę każdemu, kogo tylko spotkam. (...) Tak rozkazuje bóg, dobrze sobie to pamiętacie, a mnie się zdaje, że wy w ogóle nie macie w państwie nic cenniejszego, niż ta moja służba boża. Bo przecież ja nic innego nie robię, tylko chodzę i namawiam młodych spośród was i starych, żeby się o ciało, ani o pieniądze nie troszczył jeden z drugim przede wszystkim, ani tak bardzo, jak o duszę, aby była jak najlepsza; i mówię im, że nie z pieniędzy dzielność rośnie, ale z dzielności pieniądze i wszelkie inne dobra ludzkie i prywatne, i publiczne. W "Obronie Sokratesa" nie rozstrzyga Platon (427 p.n.e.-347 p.n.e.) - uczeń Sokratesa, którego śmierć uważał za niewyobrażalną zbrodnię ateńskiej republiki - żadnych fundamentalnych spraw z dziedziny ontologii czy epistemologii, pozostaje jednak ona jednym z najważniejszych jego dialogów, dialogiem stricte etycznym. Sokrates zostaje skazany na śmierć, nie kaja się jednak, nie zmienia swojego zachowania/poglądów, choć dzięki temu mógłby uniknąć śmierci. Ważniejsza bowiem pozostaje prawda i sprawiedliwość oraz konieczność zachowania godności w każdej sytuacji. Poprzedzający Obronę Eutyfron i następujący po niej dialog Kriton nie tylko dopełniają „sprawę Sokratesa”, obrazują pseudo-moralność, ukazują pseudo-pobożność Ateńczyków, oskarżają system prawny, ale zwłaszcza w Kritonie pokazują Sokratesa jako człowieka z krwi i kości.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia dla Dzieci i Młodzieży

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 1 [Wypożyczalnia dla Dzieci i Młodzieży] (1 egz.)